W Weberowskim ujęciu opozycji racjonalność - irracjonalność można znaleźć pewne skazy, zwłaszcza gdy przyłoży się do niego wzorzec racjonalności stosowany przez Karla R. Poppera. W takiej perspektywie ujęcie to zdaje się posiadać znamiona proroctwa historycznego - z jednej strony opiera się na w gruncie rzeczy irracjonalnej wierze w rozum zbiorowy (społeczny), z drugiej natomiast kwestionuje tę wiarę. Do listy wielkich historycystów, którym Popper zarzuca m.in. popadniecie w paradoks wielkiego „kłamcy", być może należałoby dopisać Maxa Webera i niejednego ze współczesnych weberystów.
Prof. dr hah. Zbigniew Drozdowicz