Wiek XIX w filozofii europejskiej to dominacja myśli niemieckiej.W niej zaś ścierały się dwa podejścia.Jedno nawiązywało do Oświecenia, zwłaszcza do Kanta, stawiając w centrum zainteresowań badawczych rozum jako to uposażenie człowieka, które czyni zeń koronę wszelkiego stworzenia, zwieńczenie bytu, co przekłada się na rozstrzygnięcia w ramach filozofii praktycznej:ujęcie dziejów, społeczeństwa, etyki i polityki.