Książka Zuzanny Dziuban jest krytyczną prezentacją [...] filozoficznego stanu rzeczy, w którego cen-trum tkwi – przeniknięte przez świadomość atopii – filozoficzno-kulturowe doświadczenie hermeneu-tyki radykalnej. Jest próbą zrekonstruowania hermeneutycznych narzędzi umożliwiających ujęcie swoistości doświadczenia atopii i jego charakterystykę. [...]
Tytułowe pojęcie atopii zostało przez autorkę w sposób nowatorski i z pełnym uzasadnieniem przeniesione z Gadamerowskiej interpretacji Platona w pole interpretacyjne wyznaczone przez koncepcje radykalnej hermeneutyki Johna Caputo i Gianniego Vattimo. Autorka śledzi funkcjonowanie tego pojęcia w trzech korespondujących ze sobą obszarach hermeneutycznych doświadczeń: obcości, bezdomności i utraty. [...]
Perspektywa interpre-tacyjna obu filozofów jest zaś w książce ukazana w kilku aspektach: genetycznie (głównie w od-niesieniu do Nietzschego i Heideggera), kontekstowo (w zestawieniu z szeroko zakrojonymi badania-mi nad doświadczeniem we współczesnej filozofii, ze szczególnym uwzględnieniem ujęć m.in. Gada-mera, Habermasa, Benjamina, Marquarda, Agambena) i „kontrapunktowo” (w zestawieniu z Derri-diańską dekonstrukcją).
Prof. dr hab. Iwona Lorenc