HISTORYCZNE I DOKTRYNALNE UWARUNKOWANIA ROZWOJU MYŚLI MAKSYMA WYZNAWCY

VII wiek był w Europie stuleciem burzliwym i zarazem przełomowym. Najwybitniejszym przedstawicielem patrystyki greckiej i zarazem „najbardziej uniwersalnym umysłem” tego okresu był Maksym Wyznawca. A co ukształtowalo ten umysł? O tym właśnie jest ta książka.

Analizuje ona myśl tego słynnego teologa i filozofa. Prezentuje historyczny, biograficzny
i doktrynalny kontekst jego poglądów, a także ich wewnętrzną ewolucję i późniejsze oddziaływanie.

W pierwszej części pracy rozważane są wybrane wątki recepcji dorobku Wyznawcy w tradycji średniowiecznej (bizantyjskiej oraz łacińskiej). Splatają się one z refleksjami nad wybranymi wątkami recepcji dwudziestowiecznej. Celem takiego ujęcia jest ukazanie Maksymowego dziedzictwa jako całości, a zarazem zilustrowanie genezy współczesnych sporów badawczych wokół jego osoby.

Część druga koncentruje się natomiast na tytułowej kwestii rozwoju poglądów Maksyma na tle jego losów. Kluczem tematycznym, pozwalającym na takie równoległe śledzenie itinerarium mentis i itinerarium vitae myśliciela są jego wędrówki po rozległych obszarach greckiego Wschodu i łacińskiego Zachodu – wędrówki, do których niniejszym zaproszony zostaje Czytelnik.

Wersja do druku Cofnij