Nie tylko Shakespeare jest jednak tematem książki, w zamyśle autora mającej ukazywać nie jedno, lecz dwa zagadnienia istotne badawczo, łączące się i korespondujące ze sobą przede wszystkim za sprawą rangi Wilna i teatru wileńskiego w ewolucji polskiego szekspiryzmu. W ostatniej części zebrane zostały studia, których „miejscem akcji” są dawne ziemie Rzeczypospolitej, tyleż emocjonalnie, co nieprecyzyjnie zwane dziś zwykle Kresami. Wielkie Księstwo Litewskie, Ziemie Zabrane czasu rozbiorów, Krzemieniec Juliusza Słowackiego, Lwów i Galicja Wschodnia domykają ów obszar, na którym teatr polski po paru wiekach istnienia padł ofiarą stulecia totalitaryzmów.
Od Autora