Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Celem książki jest próba nakreślenia obrazu przedstawicieli specyficznego nurtu w obrębie współczesnego katolicyzmu, który określony zostanie terminem „indultowy tradycjonalizm katolicki”, co wskazuje na fakt, iż jest on w istocie dodatkowo szczególnym nurtem w obrębie szerzej pojętego tradycjonalizmu.

Już pobieżny przegląd zawartości współczesnych podręczników socjologii unaocznia, że dyscyplina ta jest wielce zróżnicowana. Przekonują też o tym uniwersyteckie programy nauczania socjologii.

W prezentowanej książce próbujemy pokazać wybrane aspekty życia społeczności lokalnej na podstawie badań, które przeprowadziliśmy w latach 2009-2011. W tym sensie jest ona pracą unikatową.

Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Kultura zdaje się płynąć nurtem, na którego przebieg i kształt nie mamy większego wpływu. Nurt ten toczy się dość bezwiednie i jest bardziej spontaniczny i niezależny od nas jako jednostek, niż chcielibyśmy w to wierzyć. A jednak mamy ochotę korygować i krytykować jego przebieg mimo pewnej jałowości tej krytyki. Kiedy więc piszemy o współczesności, korci nas, by obnażać jej słabości, manowce, niebezpieczeństwa. A przy tym niemal zawsze grozi to blamażem, gdyż albo krytyka jest mało skuteczna, albo po latach okazuje się śmieszna, albo jej pobudki same w sobie wymagałyby krytycznego podejścia.

Paradoks polega na tym, że choć jako jednostki nie mamy większego wpływu na charakter współczesności, to jednak powinniśmy mieć wobec niej poczucie odpowiedzialności. Tak więc wobec współczesności i jej kultury nie możemy przejawiać postawy ani skrajnie krytycznej, ani w pełni aprobującej. Na współczesność nie można się obrażać, boczyć, wybrzydzać. Choć nie jest przecież całkowicie naszym własnym tworem, to jednak jest naszym depozytem, który nawet gdy nie jest nazbyt urodziwy i kształtny, musimy wszak przyjąć i uznać za swój.

Autorka pracy starała się pokazać i socjologicznie zinterpretować przebieg procesów industrializacji w powojennej Polsce, ich polityczne tło i konsekwencje dla funkcjonowania obszarów wiejskich zarówno w okresie PRL, jak i po transformacji w 1989 roku. Za przykład rejonu uprzemysłowionego posłużył jej rejon turoszowski, a centralne pytanie, które zadawała, brzmiało: W jakich wymiarach społecznego funkcjonowania mieszkańców wsi rejonu turoszowskiego lokalny przemysł determinuje jakość ich życia?

Badania empiryczne, stanowiące podstawę niniejszego opracowania, mają charakter badań quasi-panelowych i przeprowadzone zostały w dwóch okresach: w 1993 oraz w 2010 roku. Książka jest próbą restytucji badań rozpoczętych w latach 60. ub.w. przez Komitet Rejonów Uprzemysławianych.

Książka ta jest wyczekiwaną, przez śledzących polskie studia nad miastem, pracą. To kolejna pozycja kulturoznawcza, która wypełnia lukę na rynku polskim w zakresie refleksji nad miastem, obecnej już od lat w myśli humanistycznej.

z recenzji dr hab. Barbary Kity (UŚ)

Pojęciem podstawowym na gruncie kulturowych studiów miejskich są kultury miejskie, a założeniem wyjściowym przekonanie o tym, że miasto jest przestrzenią kulturową. Jak łatwo zauważyć. mogą być zatem postrzegane jako forma kontynuacji polskiej myśli kulturoznawczej, ograniczona jednak do jednego obszaru - współczesnych przestrzeni miejskich jako wytworów kulturowych.

ze Wstępu prof. Ewy Rewers

Pierwsza polska praca poświęcona doniosłemu i aktualnemu
problemowi wpływu różnorakich prądów, wzorców i standardów
popkulturowych na stan religijności.

Artykuły zawarte w niniejszej książce poświęcone są w dużej mierze „czarnej materii” rewitalizacji – zagrożeniom, które mogą wiązać się z chęcią dokonywania całościowych reorganizacji struktury materialnej i społecznej w przestrzeni miejskiej.